Mata na padok TZ "Antracyt"

Im wyższa jest wartość odniesienia, tym bardziej elastyczny jest materiał i tym lepiej absorbuje wstrząsy (spadające przedmioty, chodzenie, potknięcia, upadki). Oznacza to również, że materiał jest bardziej miękki i elastyczny, na przykład ma słabsze odbicie piłki lub jest mniej odpowiedni dla ruchu kołowego pojazdów.

W przypadku konkretnego zastosowania, należy przetestować próbkę materiału, aby sprawdzić, czy energia kinetyczna (masa i prędkość) wywierana przez typowy obiekt jest amortyzowana przez materiał zgodnie z oczekiwaniami. Materiał, który jest zbyt słaby jest przeciążony, a materiał zbyt sztywny, nie zapewnia odpowiedniej amortyzacji.

Im wyższa jest wartość odniesienia, tym lepiej materiał absorbuje drgania, dźwięk strukturalny i uderzeniowy, zapewniając w ten sposób akustyczną i mechaniczną izolację czynności wykonywanych na materiale od podłoża, na którym został on zainstalowany.

Przy wyborze materiału należy zawsze odpowiednio dobierać parametry materiału: wytrzymałość na nacisk, sprężystość oraz elastyczność i amortyzację, aby osiągnąć optymalne wyniki w długim okresie czasu.

Im wyższa wartość odniesienia, tym gładsza i bardziej jednorodna jest powierzchnia materiału. Im niższa wartość, tym bardziej szorstka oraz porowata powierzchnia, na której widoczne są poszczególne cząstki gumy. Struktura nawierzchni ma również wpływ na przepuszczalność wody i odporność na poślizg oraz łatwość czyszczenia.

W dotyku nawierzchnia materiału waha się od ziarnistej i szorstkiej do gładkiej, wręcz aksamitnej. Powierzchnia materiału jest zawsze wypoziomowana i bez żadnych nierówności. Wyjątkiem są ryflowane płyty antypoślizgowe z łezkami uformowanymi na powierzchni.

Im wyższa jest wartość odniesienia, tym bardziej struktura materiału jest odporna na ścieranie poszczególnych cząstek. Do intensywego tarcia lub szorowania zaliczamy np. ruch opon samochodowych podczas kręcenia kierownicą w czasie postoju, ciężkie meble, które są ciągniąte po powierzchni lub intensywne ćwiczenia fitness. W miejscach takich jak place publiczne, chodniki czy ogrody piwne, należy spodziewać się rownież zwiększonego obciążenia ściernego materiału ze wzgledu na duże natężenie ruchu.

Im wyższa jest wartość odniesienia, tym szybciej przez materiał przepływają płyny (np. woda) i tym samym większa jest ilość cieczy, która może przesiąkać przez materiał w danym odstępie czasu.

Wartość dotyczy czystego materiału. W przypadku zablokowania porów, na przykład w zaniedbanych matach do stajni, przepływ jest utrudniony lub wręcz niemożliwy. Dla nawierzchni zewnętrznych ważna jest dobra przepuszczalność cieczy, co zapobiega tworzeniu się kałuż i zasklepianiu gleby. Wewnątrz budynków, materiał o zamkniętych porach nie pozwala na wsiąkanie wody z mycia lub rozlanych napojów.

Im wyższa wartość odniesienia, tym bardziej antypoślizgowa jest powierzchnia materiału w warunkach zarówno mokrych, jak i suchych.

Im wyższa jest wartość odniesienia, tym lepiej materiał izoluje przed utratą ciepła i zimnem. Materiał ten nie zastępuje materiałów termoizolacyjnych, ale często przynosi zauważalny wzrost komfortu.

W siłowni, jak również na balkonie lub tarasie, materiał izoluje od zimnego podłoża - nie doświadczy się zimnej podłogi. Efekt jest podobny w przypadku stabilnych mat hodowlanych do stajni lub dla psów. Zimą płyty na zewnętrznym stanowisku sprzedaży zapewniają suchość i zapobiegają marznięciu stóp.

Im wyższa jest wartość odniesienia, tym materiał lepiej nadaje się do stosowania w miejscach, gdzie należy się spodziewać stałego zwilżenia (np. w czasie deszczu lub w wilgotnych pomieszczeniach) i mrozu.

Podczas ciągłego namaczania kauczuk może pęcznieć. Materiał rozszerza się nawet o 2%. Dobry drenaż w materiale (przepuszczalność cieczy) i pod materiałem (drenaż od spodu) zapobiega nasiąkaniu produktów.

Jest to ważne również w temperaturach poniżej 0°C. Zamarzająca woda rozszerza się. Dlatego nie należy moczyć materiału przed i w czasie mrozów, aby uniknąć (odwracalnych) zmian formatu spowodowanych tworzeniem się lodu.

Im wyższa jest wartość odniesienia, tym trwalszy lub bardziej stabilny jest wzór kolorystyczny. Wartość ta odnosi się wyraźnie do stabilności koloru w zależności od zastosowania (odporność na zużycie, np. na ścieranie lub odbarwienie), ale nie dotyczy, osobno ocenianych możliwych zmian koloru spowodowanych promieniowaniem UV (światłem słonecznym).

Zasadniczo materiały składające się z kolorowej gumy (tj. całkowicie barwione wzdłuż i wszerz, tak jak w przypadku żelkowego misia) mają znacznie większą stabilność koloru niż materiały, w których (zwykle czarny) granulat jest wiązany za pomocą kolorowego spoiwa, co oznacza, że jest on tylko zewnętrznie pokryty farbą.